табар
81табарзад — [تبرزد // طبرزد] наботи сафеду шаффофи хеле сахт, ки аз ғояти сахтӣ бо табар шикастан лозим меомадааст …
82тароша — [تراشه] 1. пораҳое, ки аз тарошидани чӯб бо табар ва теша пайдо мешаванд 2. ҳезуми шикаста ва кафондашуда барои сӯхтан дар оташдон; тарошаи аз бом афтида ҳодисаи ногаҳонӣ, ба таври ғайриинтизорӣ …
83таш — I [تش] шакли кӯтоҳшудаи оташ II [تش] лаҳҷ. каланд; тешаи калон, пойтеша, табар …
84таърих — [تأريخ] а 1. илм дар бораи инкишофи ҷамъият ва табиат; шарҳу баёни силсилаи воқеа ва ҳодисаҳо бо тартиби санаи вуқӯи онҳо 2. китобе, ки дар он воқеаҳо бо тартиби вуқӯъ зикр ёфтаанд; Таърихи Бухоро, Таърихи Табарӣ 3. санаи вуқӯи ҳодисае; таърихи… …
85теғ — [تيغ] 1. шамшер, ханҷар 2. поку, устураи сартарошӣ; теғу ташт маҷ. нур ва офтоб 3. лабаи тез ва бурандаи шамшер, корд, поку ва ғ; дами тези олатҳои буранда 4. шона дар дастгоҳи бофандагӣ, ки торҳои чизи бофтанӣ аз даруни он мегузарад; аз дами теғ …
86ҳезумкафон — [هيزم کفان] он ки бо табар ҳезум майда мекунад …
87шох — [شاخ] 1. ҷисми устухонмонанде, ки аз каллаи баъзе ҳайвонот (буз, гов ва ғ.) мерӯяд 2. он қисми дарахт, ки аз танаи асосӣ рӯидааст, шоха, навда; шох задан а) ҳамла карда бо шохи худ ба касе зарба расондани чорпои шохдор; б) бо табар ва дасткола… …
